Belletjes rinkelden, de arrenslee wilde in volle vaart trekken. Je stapte in en werd meegevoerd over glooiende alpenweiden. Niet dat je over begaande paden ging. Alles wat lieflijk leek, kon ook bedrieglijk uitpakken. De Dood loerde immers op de hoek.

De voorstelling “Hemelse Vreugde” liet zien hoe we probeerden het leven meer glans te geven, het te verheffen boven de banaliteit van alledag. Toch ontkwamen we niet aan pijnlijke ontmoetingen, huiselijke strijd en ouderdom. Al het aardse trok voorbij, totdat er uiteindelijk verlossing kwam in de Hemelse Vreugde (of toch niet …?)